پوريا ماهرويان

	پوستر پنجاه و نهمين جشنواره فيلم کن

هيئت انتخاب اين دوره جشنواره فيلم کن هيچکدام از فيلمهای ايرانی پيشنهاد شده را که بيش از 40 عنوان فيلم کوتاه و بلند بوده اند، شايسته حضور و نمايش در بخشهای مسابقه و خارج از مسابقه جشنواره امسال ندانست.

در سالهای اخير سينمای ايران با حضور پر رنگ خود در جشنواره های مختلف، به ويژه جشنواره کن، جايگاه در خور توجه ای را در سينمای جهان بدست آورده بود.

اين نخستين بار در طول ده سال گذشته است که ايران هيچ نماينده ای در اين جشنواره ندارد.

بنا به گزارشی از خبرگزاری دانشجويان ايران، ايسنا، امير اسفندياری مدير بخش بين الملل بنياد سينمايی فارابی که مسئوليت معرفی فيلمهای ايرانی را به جشنواره های خارجی برعهده دارد گفته است که با توجه به کيفيت فيلمهای ارائه شده، جشنواره کن "متضرر اصلی" غياب نماينده ای از سينمای ايران در جشنواره خواهد بود.

وی معتقد است که فيلمهای ايرانی ارائه شده با معيارهای سياستگذاران جشنواره کن تناسب داشته است.

	شهر کن در جنوب فرانسه برای دو هفته ميزبان يکی از باشکوه ترين مراسم هنری دنياست

با توجه به اين که نمايش بسياری از فيلمهای ايرانی در داخل کشور با شکست اقتصادی مواجه می شوند، حضور در جشنواره های خارجی موقعيتی برای تهيه کنندگان فيلمها محسوب می شود که بتوانند با فروش حق امتياز پخش آثارشان، بخشی از هزينه توليد را جبران کنند.

از اين لحاظ "مارشه دو فيلم" يا همان بازار فيلم که از بخشهای جانبی جشنواره فيلم کن است، موقعيت ويژه ای برای بازاريابی جهانی و معرفی توليدات سينمای ايران به خريداران خارجی به شمار می رود.

در واکنشی ديگر کانون کارگردانان سينمای ايران با توجه به کيفيت فيلمهای ارائه شده، پذيرفته نشدن فيلمهای ايرانی در بخشهای اصلی جشنواره کن را "موضع گيری سياسی" از سوی اين جشنواره دانسته است.

بنا بر گزارش ديگری از ايسنا، عليرضا رئيسيان رئيس اين کانون در يک نشست خبری گفت: " اهداف جشنواره کن که طی چند روز گذشته مطرح شده است، کاملا با سينمای ايران منطبق است، اما فيلمی از ایران در اين جشنواره انتخاب نمی شود و اين موضوع تناقضی را نشان می دهد. بنابراين اين اتفاق با اهداف سياسی [همراه] است و شايد بتوان آن را عکس العملی نسبت به حضور سينمای ايران در جشنواره برلين هم به حساب آورد."

در آخرين جشنواره فيلم برلين که در ماه فوريه برگزار شد سينمای ايران با داشتن چهار نماينده در بخشهای اصلی حضور پر رنگی داشت. جشنواره برلين در کنار جشنواره های کن و ونيز از مهمترين رويدادهای سينمايی جهان محسوب می شود.

	عليرضا رئيسيان، رئيس کانون کارگردانان ايران

حميدرضا صدر، منتقد فيلم موضع گيری سياسی مسئولان جشنواره کن را در اين خصوص بعيد می داند و معتقد است که دليلی ندارد هر سال در هر جشنواره فيلمهايی از يک کشور مشخص شرکت داشته باشند، همانطور که به طور متوالی از سينمای هند، کره جنوبی و يا چين فيلمی در جشنواره های اروپايی حضور ندارد.

وی در گفتگو با بخش فارسی بی بی سی گفت: "همانطور که ما حق انتخاب را برای فيلمهای خارجی شرکت کننده در جشنواره فيلم فجر محفوظ می دانيم، اين حق را بايد به مسئولان جشنواره خارجی نيز بدهيم که در انتخاب و يا رد فيلمهای پيشنهادی مختار باشند."

آقای صدر علت ديگر عدم حضور فيلمهای ايرانی را در کيفيت فيلمهای پينشهادی می داند که شايد نتوانسته اند نظر مشاوران جشنواره و اعضای هيئت انتخاب را جلب کنند.

اما احمد طالبی نژاد، منتقد فيلم و صاحب امتياز ماهنامه هنری- فرهنگی هفت احتمال سياسی بودن تصميم مديران کن را کاملا مردود نمی داند.

او در گفتگويی با بخش فارسی بی بی سی گفت: "اين ظن وجود دارد که فشارهای بين المللی بر دولت ايران برای متوقف کردن فعاليتهای هسته ای اش باعث شده که مديران جشنواره کن در از پذيرش فيلمهای ايرانی برای شرکت در اين جشنواره سر باز زنند. شايد اين تحريم فرهنگی پيش در آمد تحريمهای بعدی باشد."

	احمد طالبی نژاد، منتقد فيلم و صاحب امتياز ماهنامه هنری- فرهنگی هفت

آقای طالبی نژاد افزود: "بيش از 45 فيلم ايرانی خواستار حضور در جشنواره کن بوده اند که نشان از تلاش برای حضور بين المللی دست اندرکاران سينمای ايران و شيفتگی بی اندازه بسياری از فيلسمازان ايرانی برای حضور برای جشنواره های خارجی دارد. شايد اين شوک لازم بود که اين فيلمسازان و مسئولان سينمايی ايران با نيم نگاهی به خواسته های مردم ايران از اين پس فيلمهايی نه فقط برای خوشايند جشنواره ها، بلکه برای مخاطب ايرانی بسازند."

سينمای ايران در دو دهه اخير حضور درخشانی در سطح جهانی داشته که جشنواره کن سهم مهمی در گسترش اين موفقيت داشته است.

بزرگترين دستاورد سينمای ايران از جشنواره کن، دريافت نخل طلا، مهمترين جايزه اين جشنواره بود که در سال 1997 نصيب فيلم طعم گيلاس ساخته عباس کيارستمی شد.

کيارستمی برای نخستين بار در سال 1992 با فيلم زندگی و ديگر هيچ در جشنواره فيلم کن حضور يافت. در سال 1994 فيلم زير درختان زيتون، ساخته بعدی او نخستين فيلم او بود که به بخش مسابقه اين جشنواره راه يافت. وی همچنين در دوره پيشين رياست هيئت داوران جايزه دوربين طلايی را بر عهده داشت.

	بزرگترين دستاورد سينمای ايران از جشنواره کن، دريافت نخل طلا، مهمترين جايزه اين جشنواره بود که در سال 1997 نصيب فيلم طعم گيلاس ساخته عباس کيارستمی شد

برای نخستين بار جعفر پناهی در سال 1995 برای فيلم بادکنک سفيد جايزه دوربين طلايی را بدست آورد. فيلمهای زمانی برای مستی اسبها (بهمن قبادی) و جمعه( حسن يکتاپناه) نيز در سال 2000 به اين جايزه دست يافتند.

دوربين طلايی از بخشهای جانبی جشنواره کن است که جايزه اش به نخستين فيلم بلند يک کارگردان اعطا می شود.

فيلم تخته سياه ساخته سميرا مخلملباف با دريافت جايزه ويژه هيئت داوران جشنواره کن در سال 2000 موفقيت ديگری را برای سينمای ايران رقم زد.

آخرين حضور سينمای ايران در اين جشنواره به سال گذشته باز می گردد که در آن فيلمهای يک شب (نيکی کريمی) و جزيره آهنی (محمد رسول اف) به نمايش در آمدند.

پنجاه و نهمين جشنواره فيلم کن از روز هفدهم ماه مه در شهر کن در جنوب فرانسه با نمايش فيلم رمز داوينچی ساخته ران هوارد آغاز می شود و تا روز 28 ماه مه ادامه خواهد يافت.

در بخش مسابقه امسال فيلمهايی از کن لوچ، پدرو آلمودووار و سوفيا کاپولا از بختهای اصلی دريافت نخل طلا هستند.

رياست هيئت داوران بخش مسابقه امسال بر عهده وونگ کاروای، فيلمسار چينی خواهد بود.